بررسی عوامل موثر بر اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسان

کوتاهی حسابرسان در اجرای صحیح مراحل حسابرسی را می توان به رفتارهای ناکارآمد حسابرسی نسبت داد. این رفتارها کیفیت حسابرسی را تحت تأثیر قرار می دهد و نیز به اعتبار حرفه خدشه وارد می کند. هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر بر اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسی می باشد. اطلاعات لازم برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها از طریق پرسش نامه جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش شامل حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسی و موسسات عضو جامعه حسابداران رسمی بوده است. با استفاده از آزمون های همبستگی و رگرسیون چندگانه، فرضیه های پژوهش آزمون شدند. نتایج حاصل نشان داد که کانون کنترل بیرونی، فشار بودجه زمانی، و خود ارزیابی عملکرد پایین، رابطه مثبتی با اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسی دارند. به عبارت دیگر حسابرسانی که رفتار ناکارآمد را در پیش می گیرند، غالبا دارای کانون کنترل بیرونی و خود ارزیابی عملکرد پایین بوده و یا تحت فشار بودجه زمانی هستند. همچنین مشاهده گردید که با افزایش تعهد حرفه ای (سازمانی) حسابرسان، رفتارهای ناکارآمد کاهش می یابد. با این حال، رابطه ای بین میزان چرخش حسابرسان و سیستم کنترلی سازمان با اعمال رفتارهای ناکارآمد حسابرسی یافت نشد.